Historia Zespołu Szkół Specjalnych przy Uniwersyteckim Szpitalu Ortopedyczno-Rehabilitacyjnym
1915 – z inicjatywy Kardynała Adama Stefana Sapiehy powstaje Krakowski Biskupi Komitet Pomocy dla Dotkniętych Klęską I Wojny Światowej, powszechnie zwany Książęco-Biskupim Komitetem (KBK).
1917 – zorganizowanie w willi „Orla” w Zakopanem schroniska-sanatorium, mogącego pomieścić 50 dzieci chorych na gruźlicę. Wkrótce następuje otwarcie drugiego zakładu w willi „Nosal” na Bystrem.
1918 – rozwiązanie KBK i przekazanie przez biskupa Sapiehę willi „Nosal” i „Orlej” Uniwersytetowi Jagiellońskiemu.
1919 – powstają dwie klasy szkolne w budynku „Nosalu”. Państwo przyznało dwa etaty nauczycielskie. Nauka obejmowała zakres 6-ciu klas szkoły podstawowej. Zostało rzucone ziarno, z którego w przyszłości wyrośnie pierwsza w Polsce szkoła sanatoryjna.
1922 – szkoła zostaje filią Publicznej Szkoły Powszechnej w Zakopanem.
1923 – uroczyste poświęcenie kamienia węgielnego pod nowy zakład.
1931 – 3-klasowa Publiczna Szkoła Powszechna staje się samodzielną placówką z własnym kierownictwem.
1933 – oddanie do użytku nowoczesnego sanatorium.
1935 – dla grupy dzieci starszych szkoła organizuje komplety gimnazjalne. W świetle prawa gimnazjaliści są uczniami Państwowego Gimnazjum im. Oswalda Balzera w Zakopanem.
1937 – 15 listopada szkoła zostaje przemianowana na Publiczną Szkołę Powszechną. Realizuje ona wszystkie trzy ustawowe szczeble programowe.
1938 – 14 maja w szkole zostaje przeprowadzona pierwsza w warunkach sanatoryjnych matura.
1939 – wojna odcina dzieciom powrót do domu. Zakład zawiesza działalność, ale nauczyciele nadal pracują z dziećmi.
1940 – 2 stycznia Niemcy wyrzucają 60 dzieci z zakładu. Sanatorium zamienione zostaje na wojskowy lazaret do końca wojny.
1945 – Niemcy wywożą rannych żołnierzy. W lipcu gmina zakopiańska przekazuje zakład Uniwersytetowi Jagiellońskiemu.
1946 – 1 kwietnia kierowniczka szkoły Helena Orwicz przystępuje do zorganizowania nauki.
1947 – szkoła zostaje uznana za specjalną, o czym powiadamia inspektor szkolny w Nowym Targu pismem z 27 marca 1947 r.
1948 – 25 kwietnia szkoła gości Marię Grzegorzewską, wybitną pedagog, twórczynię Instytutu Pedagogiki Specjalnej.
1951 – w „Domu Ozdrowieńca” w Kuźnicach powstają oddziały równoległe szkoły podstawowej i liceum.
1967/68 – Ośrodek Sanatoryjno – Prewentoryjny kończy działalność w związku z pozytywnym zakończeniem walki z gruźlicą. Przekształcenie sanatorium w Wojewódzki Ośrodek Rehabilitacyjno -Ortopedyczny dla Dzieci i Młodzieży (WORODiM).
1978 – nadanie sanatorium nowej nazwy: Specjalistyczny Zespół Rehabilitacyjno-Ortopedyczny dla Dzieci i Młodzieży (SZRODiM).
1997 – szpital powraca po kilkudziesięciu latach na łono Uniwersytetu Jagiellońskiego.
1999 – szkoła zostaje przemianowana na Zespół Szkół Specjalnych przy Uniwersyteckim Szpitalu Ortopedyczno-Rehabilitacyjnym. Organem prowadzącym zostaje Województwo Małopolskie.
2002 – do zespołu zostaje dołączone Liceum Ogólnokształcące w Kuźnicach.
2004 – zawarcie porozumienia pomiędzy Zarządem Województwa Małopolskiego a Uniwersytetem Jagiellońskim w sprawie inwestycji obejmującej budowę szkoły wraz z zapleczem rehabilitacyjnym.
2005 – wmurowanie kamienia węgielnego pod nowy budynek szkoły.
2007 – oddanie do użytku nowego budynku Zespołu Szkół Specjalnych.
